Insulinooporność to coraz powszechniej występujące zaburzenia o podłożu metaboliczno – hormonalnym, które często stanowi jedną z manifestacji tzw. zespołu metabolicznego. Jest to szereg zaburzeń obejmujących m. in. nadwagę lub otyłość, nadciśnienie, hiprlipidemię i hiperglikemię. W krajach rozwiniętych, gdzie normą jest siedzący tryb życia, zespół metaboliczny oraz insulinooporność diagnozowane są coraz częściej, a częstość zachorowania wzrasta wraz z wiekiem.
Jeśli nie wiesz, czy Ciebie także dotyczy problem insulinooporności, pomogę Ci rozwiać wszelkie wątpliwości. Odpowiadając na kilkanaście pytań będziesz mógł z dużym prawdopodobieństwem ocenić czy można u Ciebie podejrzewać insulinooporność. Niekiedy zaburzenie to przebiega bezobjawowo, niekiedy dotyka osób młodych, szczupłych i na pierwszy rzut oka całkowicie zdrowych. Rozpoznanie insulinooporności to najważniejszy krok, aby wprowadzić zdrowe zmiany w swoim stylu życia, unormalizować poziom glukozy we krwi i zapobiec rozwojowi powikłań insulinooporności. Jesteś gotowy na test? Oto on.
Poniżej znajdziesz pytania, które mogą okazać się pomocne w rozpoznaniu insulinooporności. Nie należy jednak traktować poniższego testu jako wiążącej diagnozy. Po udzieleniu twierdzących odpowiedzi na choć kilka pytań, podjąć musisz dalsze kroki w postaci diagnostyki laboratoryjnej insulinooporności. A oto test:
Jeśli udzieliłeś poprawnych odpowiedzi nawet na kilka pytań – możliwe, że dotyczy Cię problem insulinooporności. W celu zdiagnozowania tego schorzenia należy wykonać badania. Najskuteczniejszy test na insulinooporność to krzywa insulinowa. O wiele prostsze ale mniej precyzyjne jest oznaczenie insuliny na czczo bądź oszacowanie wskaźnika insulinowrażliwości. Jest to iloraz stężenia insuliny i glukozy oznaczanych na czczo w surowicy. Jego wartość przekraczająca 0,3 wskazuje na insulinooporność. Rzadziej stosowanym rutynowo badaniem w kierunku insulinooporności jest tzw. klamra euglikemiczna.
Nawet jeśli wyniki badań krwi nie wskażą na obecność insulinooporności, powinieneś zadbać o wprowadzenie kilku zmian w dotychczasowym trybie życia. Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na jakiekolwiek pytanie z powyższego quizu – jesteś w grupie ryzyka rozwoju insulinooporności.
Najważniejsze zmiany to regularna aktywność fizyczna oraz zbilansowana dieta. Jeśli odwiedzisz mój gabinet, przez który przewinęło się mnóstwo osób dotkniętych insulinopornością, możesz zyskać bardzo wiele. Indywidualnie skomponowana dieta to podstawa leczenia insulinooporności. Niekiedy są włączane leki hipoglikemizujące, jednak w każdym przypadku konieczna jest odpowiednia dieta w insulinooporności.
Spersonalizowany jadłospis pomoże uzyskać prawidłową masę ciała, wyrównać poziom glukozy i lipidów we krwi, a także zwiększyć wrażliwość tkanek na insulinę. Może to oddalić widmo powikłań insuliny – cukrzycy, miażdżycy, nadciśnienia czy poważniejszych zaburzeń hormonalnych.
Przeczytaj również: Dietoterapia insulinooporności
