Insulinooporność to zespół zaburzeń metabolicznych, które prowadzą do zmniejszonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny. Przez to glukoza nie jest pobierana przez komórki jako źródło energii, co prowadzi do hiperglikemii i dalszych zaburzeń metabolicznych.
Najczęściej insulinooporność związana jest bezpośrednio z nadwagą, gdyż nadmiar tkanki tłuszczowej wydziela substancje o działaniu przeciwnym do działania insuliny, czyli hormonu zmniejszającego poziom glukozy we krwi.
Ponadto tkanka tłuszczowa jest źródłem wolnych kwasów tłuszczowych, które są wykorzystywane zamiast glukozy jako źródło energii. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie insulinooporność, zapewne obawiasz się uciążliwego leczenia. I pewnie martwisz się, że będziesz musiał borykać się z tym zaburzeniem do końca życia. Ale bez obaw – okazuje się, że nad insulinoopornością można skutecznie zapanować – a ja powiem Ci, jak to zrobić. W ten sam sposób możesz także zapobiec rozwojowi insulinooorności, jeśli zatem jeszcze nie dotyczy Cię ten problem – najwyższy czas na profilaktykę.
Podstawą leczenia insulinooporności jest zmiana stylu życia. W zdecydowanej większości przypadków wdrażane są leki hipoglikemizujące, jednak podstawą leczenia jest zmiana stylu życia – i to od tego powinno się zacząć leczenie każdego przypadku insulinooporności. A dopiero, gdy regularna aktywność fizyczna i zbilansowany jadłospis nie przyniosą poprawy – można pomyśleć o farmakoterapii.
W leczeniu insulinooporności stosowana jest głównie metfotmina. Lek ten działa wielotorowo, z jednej strony zmniejszając wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego, a także zwiększając wrażliwość tkanek na insulinę. Dochodzi do spadku stężenia glukozy i lipidów we krwi, a niekiedy także do spadku masy ciała. Podstawą leczenia pozostaje jednak dieta – także wtedy, gdy zażywasz leki. Farmakoterapia nie zwalnia bowiem z potrzeby zmiany stylu życia na zdrowy.
Dieta w insulinooporności – co można jeść, czego unikać?Brak jest oficjalnych zaleceń dietetycznych dla osób chorujących na insulinooporność. Takie zalecenia znane są dla osób cierpiących na cukrzyce – opracowane zostały przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. A w związku z tym, że od insulinooporności jest jeden krok do cukrzycy – zalecenia dietetyczne mogą być podobne. Przede wszystkim – należy dążyć do normalizacji masy ciała, ważna jest zatem odpowiednia kaloryczność diety. Ustalona musi być ona indywidualnie dla każdej osoby, podobnie jak cały jadłospis. Współpracując z pacjentami chorującymi na insulinooporność zawsze analizuję wyniki badań, pytam o preferencje żywieniowe i plan dnia, a dopiero potem układam spersonalizowany jadłospis.
Jeśli cierpisz na insulinooporność, dieta powinna ograniczać podaż węglowodanów prostych na rzecz węglowodanów złożonych. Zalecane są produkty o niskim indeksie glikemicznym IG, znacząco zwiększona podaż tłuszczów roślinnych i zwierzęcych, pełnowartościowe białko, warzywa stanowiące źródło antyutleniaczy. Oczywiście należy spożywać produkty jak najmniej przetworzone. Nie ma reguły, że należy spożywać pięć mniejszych posiłków w ciągu dnia – są chorzy, którzy doskonale czują się pożywając jedynie 2 czy 3 posiłki.
I na koniec najważniejsza zasada – nigdy nie korzystaj z gotowych jadłospisów dostępnych w Internecie lub ułożonych dla kogoś innego. Insulinooporność przebiega inaczej u każdego chorego, inne są wyniki badań, wyjściowa i docelowa masa ciała. Jedynym słusznym postępowaniem jest zatem wizyta u dietetyka, który skomponuje jadłospis dedykowany konkretnej osobie i umożliwi w ten sposób wyrównanie zaburzeń metabolicznych.
Przeczytaj również: Wsparcie dietetyka w insulinooporności
