Orzechy o niskiej zawartości węglowodanów – które są najlepsze?

Jakie orzechy polecane są osobom stosującym zasady ketogenicznej diety niskowęglowodanowej? Sprawdź na poniższym obrazku – orzechy umieszczone z lewej strony charakteryzują się niższą zawartością węglowodanów. Liczba wskazana obok nazwy orzechów jest procentem strawnych węglowodanów, inaczej węglowodanów netto (błonnik nie jest brany pod uwagę). Oznacza to, że 100 g orzechów (około trzech garstek) będzie zawierać wskazaną ilość węglowodanów netto.

Najlepsze i najgorsze możliwości

Trzy najlepsze opcje umieszczone są na obrazku po lewej stronie: są nimi orzechy brazylijskie, orzechy makadamia i orzechy pekan. Mogą być one spożywane nawet przy ścisłej diecie niskowęglowodanowej. Zawierają dużą ilość tłuszczów. Jest praktycznie niemożliwe, by przekroczyć ilość zalecanych węglowodanów jedząc te rodzaje orzechów. Grupa środkowa, oznaczona kolorem żółtym, jest rozwiązaniem, z którego można korzystać z umiarem w przypadku osób korzystających z ketogenicznej diety niskowęglowodanowej.

Najgorsze opcje to możliwości pokazane po prawej, pistacje i (szczególnie) orzechy nerkowca. Bądź ostrożny z tymi rodzajami orzechów, zwłaszcza jeśli próbujesz schudnąć lub odwrócić cukrzycę, ponieważ gramatura węglowodanów szybko się zwiększy. Przykładowo tylko dwie garści orzechów nerkowca zawierają 20 g, co jest dziennym limitem na ścisłej diecie o niskiej zawartości węglowodanów.

Orzechy solone czy niesolone

Większość osób uważa, że orzechy lepiej smakują, gdy są solone. Należy pamiętać, że może to często prowadzić do zjedzenia o wiele większej porcji orzechów niż jest to potrzebne, by osiągnąć uczucie sytości. Może to spowolnić utratę wagi. Dobrą opcją jest wyciągnięcie jedynie małej miseczki i przesypanie do niej planowanej porcji orzechów.