Właściwy poziom spożycia witaminy C jest niezwykle istotną kwestią, ponieważ odgrywa ona główną rolę w produkcji hormonów tarczycy. Przeciętna osoba dostarcza organizmowi od 200 do 300 mg węglowodanów w ciągu dnia, głównie dzięki spożyciu sporej ilości cukru, rafinowanych zbóż wraz z dostarczeniem małej porcji warzyw i owoców. Takie osoby najczęściej cierpią na niedobór witaminy C.
Wraz ze spożyciem nadmiernych ilości rafinowanych węglowodanów doprowadzasz do powstania niedoboru witaminy C w organizmie, nawet gdy dostarczasz rekomendowaną dzienną dawkę tej witaminy (przyjmuje się, że w przypadku zdrowej osoby wynosi ona 60 mg na dzień). Co więcej, jeśli jesteś cukrzykiem lub znajdujesz się w stanie przedcukrzycowym to ryzyko, że cierpisz na niedobór witaminy C jest znacznie większe.
Cząsteczki witaminy C oraz cząsteczki glukozy posiadają przybliżoną strukturę. Zwierzęta potrafią produkować własną witaminę C poprzez glukozę uzyskaną wraz ze spożytym pokarmem. Niestety ludzie nie mają enzymów niezbędnych do tego typu konwersji i są zmuszeni do pobierania witaminy C bezpośrednio ze zjadanych pokarmów. Zarówno glukoza jak i witamina C potrzebują wsparcia insuliny, by móc przeniknąć przez błony komórkowe. Zarówno glukoza jak i witamina C konkurują ze sobą, by przedostać się do komórek, niestety nie jest to wyrównana rywalizacja, ponieważ nasz organizm preferuje, aby glukoza przedostała się do niego zamiast witaminy C. W chwili, gdy poziom glukozy jest podwyższony istnieje ograniczona możliwość wchłaniania witaminy C. Spożywając posiłek, który zawiera węglowodany, następuje jego przemiana w glukozę, a taki proces zakłóca absorpcję witaminy C. Działa to w ten sposób, że spożywając większą ilość węglowodanów powodujemy, że poziom glukozy we krwi wzrasta i poprzez to nasz organizm zużywa mniej witaminy C.
Oznacza to, że możesz pić słodzone napoje, spożywać słodzone płatki śniadaniowe zawierające witaminę C, jednak cukier zawarty w tych produktach praktycznie w całości uniemożliwi wchłanianie się witaminy C do naszego organizmu. Z tego powodu dieta wysokowęglowodanowa może powodować niedobór witaminy C. Mając chociażby nieznaczną insulinooporność, bądź będąc diabetykiem, Twój poziom glukozy we krwi ma podwyższone parametry przez dłuższy czas i dzięki temu wchłanianie witaminy C jest jeszcze bardziej zablokowane. Jest to przyczyna, dlaczego dieta wysokowęglowodanowa może skutkować niedoborem witaminy C, co w efekcie powoduje osłabione funkcjonowanie tarczycy.
Spożywanie węglowodanów wpływa na absorbcję witaminy C przez organizm. Jest to ogromnie ważne, jednak temat ten do tej pory nie został doceniony w środowisku medycznym. Silny niedobór witaminy C może występować również w sytuacji, gdy dostarczamy, według nas, właściwy jej poziom. W skrajnych przypadkach brak wystarczającej ilości witaminy C doprowadza do szkorbutu, co może skutkować pojawieniem się anemii, częstych infekcji, depresji, krwawieniem z dziąseł, problemów z uzębieniem, powolnym gojeniem się ran, osłabieniem organizmu, bólem mięśni i stawów oraz postępującą arteriosklerozą, czyli stwardnieniem tętnic, a to w konsekwencji może wywołać atak serca, bądź wylew i zarazem śmierć. Możliwość wystąpienia udaru, bądź ataku serca w skutek stosowania diety wysokowęglowodanowej, jest znacznie wyższe niż w przypadku stosowania diety wysokotłuszczowej.
Aby uniknąć niedoboru witaminy C podczas stosowania diety ketogenicznej – warto sięgnąć po wysokiej jakości suplementy diety.
