Otyłość jest problemem, który z roku na rok dotyka coraz więcej osób na całym świecie. Powoduje podniesienie poziomu cholesterolu, zwiększenie ryzyka chorób serca i wiele innych problemów zdrowotnych.
Przeprowadzono już wiele badań na temat wpływu diet niskowęglowodanowych, jednak te, na których się oprzemy w tym artykule, uwzględnia najwięcej czynników: wagę, ogólny stan zdrowia oraz ryzyko wystąpienia chorób serca. Poniższe badania zostały przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych ze środków publicznych Narodowego Instytutu Zdrowia. Można więc być pewnym, że żaden z badaczy nie był związany finansowo z przemysłem żywieniowym, a opublikowane wyniki są czysto naukowe.
Za dietę niskowęglowodanową uznano w badaniu dietę uwzględniającą spożycie poniżej 40 g węglowodanów dziennie. Dieta niskotłuszczowa została zdefiniowana jako dostarczająca mniej niż 30% kalorii z tłuszczu i zawierała mniej niż 7% tłuszczów nasyconych. Obie badane grupy były prowadzone przez dietetyków.
W badaniu wzięło udział 148 osób z otyłością, których rodzinna historia nie wskazywała na występowanie chorób serca. Wiek uczestników zawierał się pomiędzy 22. a 75. rokiem życia. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy A (niskowęglowodanowej) lub grupy B (niskotłuszczowej).
Przez cały rok trwania badań uczestnicy korzystali z nadzoru dietetyków, dbających o dostarczanie odpowiedniej ilości składników odżywczych.
Badania pokazały, że osoby z grupy niskowęglowodanowej straciły na wadze więcej niż grupa niskotłuszczowa. Osiągnęły również lepsze wyniki w redukcji obwodu w pasie oraz poprawy ogólnego stanu zdrowia. Zmniejszeniu uległy w tej grupie także ilość tłuszczu w organizmie oraz ilość występujących stanów zapalnych. Grupa stosująca dietę niskowęglowodanową mogła się ponadto pochwalić większym zmniejszeniem tłuszczu o 1.5%.
Podsumowując, grupa stosująca dietę niskowęglowodanową osiągnęła:
Badania nie skupiały się tylko na utracie wagi, ale także na innych aspektach zdrowotnych. Wyniki pokazały, że grupa niskowęglowodanowa miała pod koniec trwających 12 miesięcy badań niższy poziom cholesterolu oraz niższe ryzyko wystąpienia chorób serca.
Poziom cholesterolu w tej grupie zmniejszył się średnio o 0.44mmol/L. Obniżeniu uległ także poziom trójglicerydów (o 0.16 mmol/L), a poziom HDL (dobrego cholesterolu) wzrósł o 0.18mmol/L.
Po upływie roku, grupa stosująca dietę niskowęglowodanową miała:
Poza zbadaniem wpływu diety niskowęglowodanowej na utratę wagi i poziom cholesterolu, zbadano także o ogólne odczucia i reakcje uczestników.
Grupa stosująca dietę niskowęglowodanową informowała o:
Wnioski płynące z informacji podanych przez obie grupy są jasne: stosowanie diety niskowęglowodanowej lepiej wpływa ogólny stan zdrowia i jakość życia w porównaniu do diety niskotłuszczowej.
Prowadzący badania przeprowadzili analizę wyników krwi po 3., 6. i 12. miesiącu. Uczestnicy stosujący dietę niskowęglowodanową zrzucili średnio o 4 kilogramy więcej od stosujących dietę niskotłuszczową.
Uwzględniając, że większość uczestników nie ćwiczyła w trakcie badań, to różnica jest znacząca. Uczestnicy mieli zachować ten sam poziom aktywności fizycznej co wcześniej, co pokazuje, że zwiększony spadek wagi nie miał swojego źródła w ćwiczeniach. Co ciekawe, grupa stosująca dietę niskotłuszczową prezentowała wyższy poziom aktywności fizycznej niż grupa stosująca dietę niskowęglowodanową.
W grupie niskowęglowodanowej większej poprawie uległy także wyniki badań krwi, wskazujące na ryzyko wystąpienia chorób serca. Prowadzący badania poinformowali, że w porównaniu do diety niskotłuszczowej, dieta ketogeniczna jest bardziej efektywna zarówno w kwestii redukcji wagi, jak również w kwestii zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób serca.
