Dieta ketogeniczna znacząco różni się od tradycyjnego modelu żywienia. Generuje ona szereg unikatowych zmian biochemicznych i zdrowotnych, których nie można osiągnąć przy pomocy jakiegokolwiek innego modelu odżywiania.
Keto dieta umożliwia także bezpieczną i skuteczną redukcję masy ciała, jednak nie jest to kolejna dieta cud. Dieta ketogeniczna to coś więcej – to forma terapii lub uzupełnienie terapii farmakologicznej wielu schorzeń.
Podstawowym założeniem diety ketogenicznej jest znaczące ograniczenie spożycia węglowodanów i zwiększenie podaży tłuszczów. Dzięki temu glukoza przestaje być głównym źródłem energii, a stają się nim ciała ketonowe. Związki te, czyli beta-hydroksymaślan, aceton i acetylooctan, powstają na skutek rozpadu tłuszczów. Większość tkanek organizmu może zużywać tłuszcze jako źródło energii – wyjątkiem jest jednak mózg. Gdy brakuje glukozy, wówczas jedynym źródłem energii dla mózgu stają się ketony.
Aby organizm wszedł w stan ketozy, konieczne jest ograniczenie spożycia węglowodanów. Jednocześnie ważne jest ograniczenie podaży białka, gdyż niektóre aminokwasy mogą być przekształcone do glukozy. Optymalne proporcje makroskładników to 4:1, czyli wagowy stosunek tłuszczów do łącznej masy białka i węglowodanów wynosi 4 do 1. Dieta ketogeniczna bazuje zatem na mięsie, jajach, tłuszczach roślinnych i zwierzęcych (oleje, masło, śmietana).
Nie należy mylić ketozy generowanej odpowiednią dietą z kwasicą ketonową w przebiegu cukrzycy. Ta druga stanowi stan zagrożenia życia i prowadzi do znacznej kumulacji ciał ketonowych we krwi, z jednoczesnym wysokim poziomem glukozy. Przy braku insuliny dochodzi wówczas do hiperglikemii, a także powstania w nadmiarze ciał ketonowych. Ostatecznie może dojść do poważnych zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej i rozwoju kwasicy. Natomiast ketoza odżywcza nie prowadzi do tak drastycznej kumulacji ketonów we krwi, ponadto nie dochodzi do zmiany pH. Jest to zatem stan całkowicie bezpieczny, a co więcej – leczniczy.
Przeczytaj także: Czym jest dieta niskowęglowodanowa? (Low carb)
Pierwszym zastosowaniem terapeutycznym diety ketonowej było leczenie padaczki lekoopornej. Taki typ padaczki może dotyczyć nawet 30-40% pacjentów cierpiących na epilepsję. Na skutek zaburzenia sygnalizacji elektrycznej mózgu dochodzi do napadu padaczkowego, natomiast ciała ketonowe normalizują poziom neurotransmiterów pobudzających i hamujących, co prowadzi do znacznego ograniczenia epizodów choroby.
Dieta ketogeniczna może być także stosowana w przebiegu innych schorzeń neurologicznych i neurodegeneracyjnych, takich jak:
Zastosowanie diety ketogenicznej nie ogranicza się wyłącznie do schorzeń układu nerwowego. Dzięki ograniczeniu spożycia węglowodanów, dieta ketonowa sprzyja normalizacji poziomu glukozy oraz insuliny we krwi. Nietrudno domyślić się, że dzięki temu dieta ta okazuje się być skuteczna u pacjentów cierpiących na insulinooporność czy cukrzycę. Stosowanie tej diety umożliwia wyleczenie insulinooporności, a w przypadku cukrzycy skutkuje uzyskaniem doskonałych wyników badań i umożliwia ograniczenie dawek stosowanych leków.
Dzięki ograniczeniu spożycia węglowodanów i wysokiej podaży tłuszczów, keto dieta ma silny potencjał przeciwzapalny. Dzięki temu doskonale sprawdza się jako dieta przy chorobie Hashimoto czy Gravesa-Basedowa, czyli schorzeniach o podłożu autoimmunologicznym. Coraz więcej mówi się także o zastosowaniu diety ketonowej w terapii antynowotworowej.
Oczywiście keto dietę z powodzeniem mogą stosować także osoby zdrowe – zyskają nienaganną sylwetkę i doskonałe samopoczucie, a jednocześnie zapewnią sobie profilaktykę wielu chorób przewlekłych.
Możesz przeczytać także: Dieta carnivore i ketogeniczna – w czym są podobne?
