Cukrzyca typu 3
Większość z nas zna dwa typy cukrzycy – cukrzycę typu 1 i cukrzycę typu 2. Cukrzyca typu 1 jest charakterystyczna dla dzieci i młodzieży, natomiast cukrzyca typu 2 kojarzona jest głównie z osobami dorosłymi. Jest to jednak duże uproszczenie, gdyż współczesny styl życia sprzyja coraz częstszym zachorowaniom na cukrzycę w każdej grupie wiekowej – dzieci coraz częściej cierpią na cukrzycę typu 2, zaś cukrzycę typu 1 diagnozuje się także w późniejszym wieku.
Innym typem cukrzycy jest cukrzyca ciążowa, związana z okresem ciąży; ta forma choroby zazwyczaj ustępuje po porodzie przy odpowiednim leczeniu dietą i kontrolą poziomu glukozy. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że istnieje jeszcze jedna postać choroby – cukrzyca typu 3, która stanowi zaledwie 2–3% przypadków.
Czym jest cukrzyca typu 3?
Cukrzyca typu 3 to tzw. cukrzyca wtórna, która rozwija się w konsekwencji innych schorzeń. Dotyczy zaburzeń zdrowotnych sprzyjających insulinooporności oraz zmniejszeniu syntezy insuliny przez trzustkę. Jedną z najczęstszych przyczyn jest uszkodzenie trzustki na skutek urazu mechanicznego, stanu zapalnego lub raka trzustki. Do rozwoju cukrzycy typu 3 może prowadzić także mukowiscydoza.
Kolejną grupą przyczyn są zaburzenia hormonalne:
- akromegalia
- zespół Cushinga
- zespół policystycznych jajników
- nadczynność tarczycy
Cukrzyca typu 3 może również rozwijać się w wyniku hemochromatozy lub stosowania niektórych leków (np. glikokortykosteroidów, beta-blokerów, neuroleptyków). Występuje także w niektórych schorzeniach genetycznych, takich jak zespół Turnera, zespół Downa, zespół Klinefeltera czy Pradera-Willego.
Coraz częściej mówi się o związku cukrzycy typu 3 z chorobą Alzheimera. W przebiegu tej choroby neurodegeneracyjnej stwierdzono zmniejszoną ekspresję receptorów dla insuliny w mózgu.
Jak rozpoznać cukrzycę typu 3?
Rozwój cukrzycy typu 3 może być związany z objawami charakterystycznymi zarówno dla choroby podstawowej, jak i samej cukrzycy.
Typowe symptomy to:
- wzmożone pragnienie
- częste oddawanie moczu, także nocą
- świąd skóry i spowolnione gojenie się ran
- częste infekcje układu moczowo-płciowego
- osłabienie i senność
- zaburzenia widzenia
- utrata wagi pomimo nasilonego apetytu
Aby zdiagnozować cukrzycę, konieczne są odpowiednie badania diagnostyczne.
Kryteria rozpoznania są takie same jak w przypadku innych typów cukrzycy:
- dwukrotny wynik glukozy na czczo przekraczający 7 mmol/l
- poziom glukozy przygodnej (mierzony w dowolnym momencie dnia) powyżej 11,1 mmol/l wraz z objawami cukrzycy
- wynik doustnego testu obciążenia glukozą po 2 godzinach powyżej 11,1 mmol/l
Jak postępować w cukrzycy typu 3?
Cukrzyca typu 3 może prowadzić do powikłań charakterystycznych dla każdego rodzaju cukrzycy, takich jak uszkodzenie wzroku, niewydolność nerek, nadciśnienie czy zaburzenia neurologiczne. Aby im zapobiec, konieczne jest utrzymywanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi.
Leczenie opiera się na stosowaniu farmakoterapii charakterystycznej dla tego schorzenia oraz przestrzeganiu odpowiedniej diety. Jeśli to możliwe, należy również leczyć chorobę podstawową. Podstawą terapii są leki hipoglikemizujące lub insulina. Pacjent powinien przestrzegać diety cukrzycowej oraz regularnie uprawiać sport o umiarkowanej intensywności.
Przeczytaj także: Jadłospis ketogeniczny na 7 dni za darmo
