To, czy osiągnąłeś stan ketozy, można sprawdzić przy pomocy specjalnych testów lub niektórych modeli glukometrów. Mogą o tym świadczyć również objawy, które nie wymagają specjalnych badań:
Innymi, mniej charakterystycznymi, ale przyjemniejszymi objawami mogą być:
Ilość ketonów można zmierzyć na kilka sposobów, każdy z nich ma swoje wady i zalety.
Paski do badania moczu są najprostszą metodą zbadania ketozy, są również najczęstszym wyborem początkujących. Badanie polega na zanurzeniu paska w moczu. Po kilkunastu sekundach pasek zmieni kolor. Wysoki wynik oznacza, że jesteś w ketozie.
Zalety: Paski są tanie i dostępne w aptekach. Silnie pozytywny wynik pokazuje, że jesteś w ketozie.
Wady: Wyniki mogą się różnić w zależności od ilości spożywanych płynów. Paski nie pokazują dokładnego poziomu ketonów. I najważniejsze: w miarę upływu czasu następuje adaptacja, a organizm wychwytuje z powrotem ketony w moczu. Wynik może być zawsze negatywny, nawet jeśli jesteś w ketozie od dłuższego czasu.
Mierniki poziomu ketonów pokazują dokładny aktualny poziom ketonów we krwi. Są najbardziej wiarygodną metodą badania. Ich głównym minusem jest cena oraz konieczność poniesienia dodatkowego wydatku na paski do przeprowadzania pomiaru.
Zalety: Dokładne, wiarygodne.
Wady: Drogie. Wymagają nakłucia palca w celu pobrania kropli krwi do badania.
W tym artykule dowiesz się jak uzyskać optymalny poziom ketozy – przeczytaj, by wzbogacić swoją dietę przed rozpoczęciem odżywiania ketogenicznego.
W celach porównawczych najlepiej robić to o tej samej porze dnia. Najłatwiej porównać wyniki pomiaru przeprowadzanego codziennie rano przed posiłkiem.
Należy pamiętać, że wartości z rana są najniższe, najwyższe natomiast są wieczorem.
Chociaż ketoza jest bezpieczna, na początku mogą wystąpić pewne objawy uboczne.
Osoby adaptujące się ze spalania cukru na spalanie tłuszczu często doświadczają krótkotrwałych efektów ubocznych. Nazywa się je potocznie keto grypą, ponieważ objawy są podobne do zwykłej grypy. Są nimi zmęczenie, nudności, bóle głowy, skurcze mięśni, itp.
Aby ich uniknąć lub złagodzić, należy przede wszystkim pamiętać o dwóch rzeczach:
Rozpoczynając stosowanie diety ketogenicznej organizm traci wodę, a razem z nią elektrolity. Dzieje się tak, ponieważ węglowodany zatrzymują wodę i sole w organizmie. Gdy przestają być dostarczane, organizm traci tę wodę. Jeśli powodem keto grypy jest zbyt słabe nawodnienie organizmu, wypicie szklanki wody z solą i sokiem cytryny dla smaku może pomóc.
Po nagłym usunięciu węglowodanów z diety mózg nie otrzymuje wystarczającej ilości energii, zanim nie przestawi się na pozyskiwanie jej z ketonów, zamiast z cukru. Oznacza to, że nagła, drastyczna redukcja węglowodanów z dnia na dzień może powodować zmęczenie, nudności i bóle głowy. Dostarczenie odpowiedniej ilości wody i elektrolitów spowoduje złagodzenie tych dolegliwości. Innym rozwiązaniem jest stopniowe zmniejszanie ilości spożywanych węglowodanów przez tydzień lub dłużej. Organizm przyzwyczai się do spalania tłuszczu, zamiast glukozy, a efekty uboczne nie pojawią się wcale. Jeśli nie chcesz redukować węglowodanów stopniowo, pamiętaj o odpowiedniej ilości płynów i soli (2 kubki bulionu dziennie), aby zminimalizować efekty uboczne. Po upływie około tygodnia organizm przystosuje się do diety ketogenicznej.
Chcesz uzyskać więcej informacji? Zachęcamy do odwiedzenia naszego działu z najczęściej zadawanymi pytaniami o ketozę i dietę ketogeniczną.
