Zanim zaczniesz stosować się do proponowanych przez nas zasad żywieniowych – zalecane jest wykonanie poniższych badań. Uzyskane wyniki pozwolą sprawdzić jak wygląda Twój obecny stan zdrowia oraz, a w następnej kolejności, porównać rezultaty po ponownym przeprowadzeniu badań (przykładowo po upływie kwartału), dzięki czemu będziesz mógł przekonać się, jakie pozytywnie zmiany nastąpiły w Twoim organizmie. Przeprowadzenie badań nie jest konieczne, natomiast umożliwia ustalić i wyeliminować możliwość wystąpienia pewnych chorób (insulinooporność czy cukrzyca) oraz wskazuje na występowanie braków w witaminach i minerałach, które należałoby zacząć suplementować.
Laboratoria często wykonują jedynie badanie krzywej cukrowej, dlatego proszę się upewnić, że zostanie również zrobiona krzywa insulinowa. W wypadku występowania cukrzycy lub zdiagnozowanej insulinooporności nie ma potrzeby zlecania badania krzywych, wystarczą następujące pomiary: hba1c, glukoza oraz insulina na czczo.
Ciekawi Cię jak zmienia się w naszym organizmie poziom cukru i insuliny w różnym przedziale czasowym i w zależności od tego, co spożywamy? Kliknij, by zobaczyć różnicę na poszczególnych wykresach.
Agnieszka przed przejściem na ketogenny styl życia wykonała wszystkie zalecane badania.
Badania jasno wskazywały na INSULINOOPORNOŚĆ i STAN PRZEDCUKRZYCOWY. Taka diagnoza stała się dla Agnieszki kolejnym czynnikiem motywacyjnym do zmian.
Powyżej zdjęcie przed przemianą oraz niedługo po jej zakończeniu – Aga zawsze lubiła aktywność, jednak dopiero teraz widzi różnicę w energii oraz w potencjale swoich możliwości (na wakacje – zamiast nad morze wybrała się na wspinaczkę po Alpach).
Po upływie kilku miesięcy od momentu stosowania się do niskowęglowodanowych i wysokotłuszczowych zaleceń żywieniowych Aga powtórnie przeprowadziła badania, tym razem z bardzo dobrym efektem. Poziom glukozy we krwi wynosił 86 mg/dl, co oznacza stan całkowitej normy, pozostałe wskaźniki również mieściły się w zalecanych przedziałach. W porównaniu do początkowych badań wzrósł jedynie poziom cholesterolu LDL oraz stężenie cholesterolu całkowitego, natomiast nie jest to – w przypadku stosowania się do zasad ketogennych – niczym nieprawidłowym. Dlaczego?
Cholesterol LDL uważanego jest za zły, natomiast HDL – za dobry. Wzrost poziomu HDL jest dobrym zjawiskiem i w tym temacie panuje zgoda, nie wszyscy jednak wiedzą, że równie dobry może być wzrost stężenia cholesterolu LDL, w przypadku gdy wynika on ze spożywania tłuszczów nasyconych!
Rozróżniamy dwa rodzaje cholesterolu LDL, w tym:
Najważniejszy wskaźnik odnoszący się do typowego profilu lipidowego to ilość trójglicerydów do HDL – należy podzielić uzyskaną liczbę trójglicerydów przez HDL. W przypadku Agnieszki stosunek ten wynosił 1,87 (trójglicerydy wskazywały poziom 88 mg/dl, cholesterol HDL – 47 mg/l). Co to oznacza? Jeżeli stosunek ten wskazuje na liczbę mniejszą niż 2, to nawet podwyższony poziom LDL jest prawidłowy, ponieważ wskazuje na występowanie głównie dużych i puszystych cząsteczek LDL, które nie przyczyniają się do powstawania chorób serca. Natomiast w przypadku, gdy wskaźnik jest wyższy niż 3, to informuje on o występowaniu głównie małych i gęstych LDL, co jest już powodem do zmartwienia i z pewnością jest czynnikiem podwyższającym ryzyko zachorowań na serce.
Osoby, które chcą być zdrowe i interesują się dietą mają świadomość, że miano „zdrowej diety” można przypisać żywieniu bogatemu w składniki odżywcze, zawierające minimalny poziom substancji toksycznych. Oczywiście do najzdrowszych należą tłuszcze nasycone i tłuszcze jednonienasycone, a nie – wbrew powszechnej opinii – wielonienasycone (za szczególnie niekorzystne przyjmuje się występowanie w nadmiarze kwasów tłuszczowych omega-6). Niestety nie jest to jasne dla wszystkich. Znaczna część społeczeństwa jest przekonana, że nasycone kwasy tłuszczowe przyczyniają się do powstawania chorób serca, w głównej mierze poprzez zwiększenie poziomu cholesterolu we krwi. Tymczasem uspokajamy, iż podwyższone stężenie cholesterolu spowodowane spożyciem jajek czy masła, nie jest w żaden sposób skorelowane z ryzykiem wystąpienia zawału.
W ramach weryfikacji swoich osiągnięć kluczowe jest uzupełnianie cotygodniowego raportu kontrolnego (tabela dostępna do pobrania tutaj). Należy zwracać uwagę na systematyczność – pomiary zalecamy przeprowadzać co tydzień, o tej samej porze.
Dokonanie pomiaru wagi najlepiej wykonywać rano po porannej toalecie. (schemat i informacje na temat wykonywania pomiarów można pobrać pod tym linkiem)
Pas. Pomiaru należy dokonać w najwęższym miejscu, przy rozluźnionych mięśniach (bez wciągania brzucha, zaraz po swobodnym wydechu), centymetr należy prowadzić równolegle do podłoża.
Biodra. Należy przybrać pozycję lekkiego rozkroku (na szerokość bioder), tak aby ciężar ciała był rozłożony równomiernie, przy jednoczesnym rozluźnieniu mięśni pośladków. Pomiar powinien być przeprowadzany na wysokości środka pośladków, centymetr należy prowadzić równolegle do podłoża.
Udo. Należy przybrać pozycję lekkiego rozkroku (na szerokość bioder), tak aby ciężar ciała był rozłożony równomiernie, przy jednoczesnym rozluźnieniu mięśni ud. Pomiar powinien być przeprowadzany poniżej fałdy pośladkowej, centymetr należy prowadzić równolegle do podłoża.
Tabela efektów redukcyjnych daje możliwość prostej i szybkiej kontroli postępów. Istotne jest dokonywanie pomiarów według powyższych zaleceń. Cotygodniowe mierzenie i ważenie uwidoczni postępujące efekty redukcyjne oraz będzie stanowić dodatkowy bodziec motywacyjny.
W celu analizy wyników badań krwi zapraszamy do kontaktu z naszą specjalistką żywienia ketogenicznego pod adresem [email protected]